ऑफिसमधील मित्राची मुलाची अपेक्षा – १

नमस्कार मंडळी, मी आपल्या सर्वांचा लाडका अनिल परत एकदा आपल्या सर्वांसमोर एक नवीन कथा घेऊन आलो आहे.

सर्व मैत्रिणींनो तुम्ही तुमची बोटं आपल्या पुच्चीत घालायला तयार ठेवा, आणि मित्रांनो तुम्ही आपले लवडे हलवत राहा.

आज मी तुम्हाला माझ्या जीवनातील अजून एक गुपित सांगणार आहे, मी आशा करतो की तुम्हाला माझी ही कथा पण तेवढीच आवडेल. ह्या कथेत वाचा, कशी मी माझ्या शेजारीण सोबत मधुमेहाची रात्र साजरी केली.

माझ्या नौकरीमुळे मला सतत माझे घर बदलत राहावं लागतं, अजून लग्न झालेले नसल्यामुळे तेवढा त्रास काही होत नाही.

मागच्या महिन्यात माझी पोस्टिंग पेशावर येथे झाली, त्यामुळे मी तिथे माझ्या ऑफिस जवळ घर शोधत होतो. तेव्हा मला ऑफिस मधील एका माणसाने सांगितलं की, त्याच्या कॉलनीमध्ये एक घर रिकामं आहे.

मग मी त्याला अजून विचारपूस करून मला कळवायला सांगितलं. लगेच रात्री त्याने मला फोन केला, आणि तिथे मी राहू शकतो हे मला सांगितलं.

दुसऱ्या दिवशी सकाळीच मी ते घर पाहण्यासाठी गेलो, घर मला खूप आवडले. म्हणून मग मी लगेच भाडे देऊन त्याच दिवशी सर्व सामान आणून घरात टाकलं.

आता माझी जेवण्याची सोया तेवढी करायची होती, जेवणासाठी पण मी त्या माणसालाच विचारलं.

तर तो मला लगेच म्हणाला, “तुम्ही माझ्या घरी येऊन जेवत जा, काही अडचण होणार नाही आणि तुम्हाला पण घरचं जेवण मिळेल.”

थोडा वेळ विचार करून मी म्हटलं, “ठीक आहे, तुम्ही म्हणताय तर चालेल.”

असं म्हणून मग मी रात्री जेवायला त्याच्या घरी गेलो. त्याच्या घराचा दरवाजा त्याच्या पत्नीने उघडला, जिला पाहून मी दरवाज्यातच थांबलो.

मी तिला वहिनी म्हणायला लागलो, पण माझ्या मनात मी तिला पाहता क्षणीच नागडी करून झवून टाकलं होतं. वहिनीचे उरोज किंवा नितंब जास्त मोठे नव्हते.

पण तिचं शरीर हुबेहूब कोणत्या फिल्मच्या कलाकारा पेक्षा कमी नव्हतं. जेवण बनेपर्यंत मी आणि तो माणूस टीव्ही पाहत बसलो होतो. मी तुम्हाला त्या माणसाची आणि वहिनीची ओळख करून दिलीच नाही.

त्या माणसाचे नाव राघव होते, आणि त्याचे वय साधारण ३४ असावं. वहिनीचे नाव प्राजक्ता होतं आणि वय २८ असावं. वहिनीने जेवण तयार होताच आम्हाला हाक मारली, मग आम्ही जेवणासाठी बसलो.

वहिनी सर्वाना जेवण वाढत होती, जेवण वाढण्यासाठी तिला खाली वाकावे लागत होते, आणि तेव्हा माझी नजर फक्त तिच्या उरोजांकडे होती.

खैर माझ्या मनात मी विचार करत असतानाच मला वाटलं, ह्या घरात हे दोघेच राहत असावेत. मी त्या दिवशी जेवण करून तसाच निघून गेलो, पण माझ्या डोक्यातून काही केल्या वहिनीचा विचार जात नव्हता.

शेवटी बाथरूम मध्ये जाऊन मी हातानेच माझ्या बुल्ल्याला शांत केलं, आणि मग झोपी गेलो. आता राघव आणि मी सोबतच ऑफिसला जायचो, आणि सोबतच परत यायचो.

आम्ही दोघे आता बरेच जवळ आलो होतो. एके दिवशी मला राघवने ताबडतोब घरी बोलावून घेतलं, मी त्याच्या घरी गेलो तर तो दारू पिट बसलेला होता.

घरात वहिनी कुठेही दिसत नव्हती, मी राघवला वहिनीबद्दल विचारलं, तर तो म्हणाला, “ती आज तिच्या माहेरी गेली आहे, उद्या येईल.”

मग त्याने त्याच्यासोबत माझ्यासाठी सुद्धा एक ग्लास दारूने भरला. आता वहिनी नाहीत म्हणल्यावर मग आम्ही दोघे पण आरामात बसून पिऊ लागलो.

हळूहळू आम्ही अर्धी बॉटल संपवली, आणि आता आमच्या गप्पा पण रंगात आल्या होत्या. आम्ही एकमेकांची सुख-दुःखे सांगत होतो.

तेव्हा मी अचानक राघवला विचारलं, “तुमच्या लग्नाला तर बरीच वर्षे झाली आहेत, पण अजून तुम्ही मुलाला जन्म नाही दिलात.”

त्यावर राघव थोडा वेळ शांत बसला, आणि मग म्हणाला, “आमचं नवीन लग्न झालं होतं, तेव्हा आम्ही रोज सेक्स करायचो. आणि सुदैवाने देवाने आम्हाला एक मुलगी पण दिली, आणि आमचा एकाच मुलाचा विचार होता.”

पुढे अजून तो म्हणाला, “म्हणून मग तेव्हा मी माझं ऑपरेशन करून घेतलं. पण देवाला काहीतरी वेगळंच मंजूर होतं, माझी मुलगी लहान असतानाच देवाघरी गेली.”

एवढं बोलून तो रडायला लागला. मग मी त्याला समजावून सांगायला लागलो, की ऑपरेशन झालं म्हणून काय झालं, आजकाल खूप पर्याय आहेत.

टेस्ट ट्यूब बेबी बद्दल पण सांगितलं, पण तो ह्याला राजी नव्हता. मग शेवटी मीच त्याला विचारलं, “मग तुम्हा दोघांनी काही वेगळा विचार केलाय का?”

तर राघव म्हणाला, “हे बघ अनिल तू माझा जवळचा मित्र आहेस, म्हणून मी तुझ्यावर विश्वास ठेवून ही गोष्ट तुला सांगतोय.”

मी पण त्याला विश्वास दिला की, ही गोष्ट फक्त आपल्या दोघांतच राहील.

राघव पुढे म्हणाला, “प्राजक्ताने मला खूप काही दिलंय पण मी तिला संतानसुख नाही देऊ शकलो. आणि हे असं टेस्ट ट्यूब बेबी हे नकोय मला. मी तिला समजावून सांगितलेलं आहे की, तुला जर कुणी योग्य पुरुष भेटला तर त्याच्या बरोबर संभोग कर आणि मुलाला जन्म दे.”

एवढं बोलून तो माझ्याकडे पाहू लागला. मी काहीही न बोलता शांत बसून राहिलो. मग आम्ही अजून उरलेली बॉटल संपवली, आणि बाहेरून जेवण मागवलं. आमच्या दोघांपैकी कुणीपन जास्त बोलत नव्हतं.

जेवण करतेवेळी राघव मला म्हणाला, “अनिल काल माझ्या प्राजक्ताला तो योग्य पुरुष भेटला आहे पण ती त्याला कसं सांगावं म्हणून थोडी परेशान आहे.”

हे ऐकून मग मी म्हटलं, “बाईने आपल्या इच्छा बोलून दाखवणं गुन्हा आहे का? वहिनीला म्हणावं की सरळ त्या पुरुषाजवळ जाऊन त्याला सांगायला सांग.”

हे ऐकून राघव थोडा रिलॅक्स झाला आणि मला म्हणाला, “तुला जाणून नाही घ्यायचं तो पुरुष कोण आहे?”

ह्यावर काय उत्तर द्यावं हे मला काही समजलं नाही, म्हणून मी शांत बसून राहिलो.

तर राघव लगेच मला म्हणाला, “आम्हा दोघांनाही तू ह्या कामासाठी चांगला आहेस असं वाटतं. तुला काही हरकत तर नाही ना ह्या कार्यासाठी?”

राघवच्या तोंडून हे ऐकून पहिले तर मला भीतीच वाटली. पण नंतर पुन्हा राघवने मला तेच तेच दोन-तीनदा विचारल्यावर मी त्याच्याकडे पाहून फक्त माझी मान होकारार्थी डोलावली.

माझा होकार मिळताच राघव उठून माझ्याजवळ आला, आणि त्याने मला एक मिठी मारली. मिठी मारताच त्याच्या डोळ्यांतून आनंदाश्रू यायला सुरुवात झाली.

राघवला खूप आनंद झाला होता, मला आता समजलं की, वहिनी आज का माहेरी गेलीय आणि आज दारू पिण्याचा बेत राघवने का आखला. मी पण खूप खुश होतो, पण मी माझी खुशी बाहेर दाखवू शकत नव्हतो.

जिला भोगायचे स्वप्न मी पाहत होतो, ती स्वतःच माझ्या जवळ चालून आलेली होती. आम्ही दोघांनी जेवण उरकलं आणि मग भांडे आवरून मी माझ्या घरी आलो.

घरी येऊन मी सरळ झोपी गेलो, सकाळी उठल्यावर लगेच माझ्या दारावर राघव उभा होता.

दरवाजा काढून मी त्याला आत बोलावलं, तर तो म्हणाला, “आत नाही येऊ शकत आता थोडं घाईत आहे, मला गावाकडून ताबडतोब बोलावणं आलंय आणि मी तीन-चार दिवस तिकडेच असेल. आज तुझी वहिनी येणार आहे, तिला जर काही लागत असेल, तर तू पाहून घे.”

एवढं बोलून राघव लगेच निघून गेला. राघव गेल्यानंतर मी वेळ पाहिला, तर खूप उशीर झाला होता. तेव्हा मी पटकन माझे सर्व काम आटोपून मग ऑफिसला गेलो.

पूर्ण दिवसभर एकच विचार माझ्या डोक्यात घर करून होता, तो म्हणजे वहिनीचा. रात्री आता आम्ही दोघेच घरात असल्यावर पहिल्यांदा सुरुवात कोण करेल? मग मी वहिणींसोबतकाय काय करू, कसं करू?

जसा-तसा दिवस संपला आणि मी ऑफिसमधून घरी यायला निघालो. घरी जाताना मनात विचार आला की वहिणीसाठी फुलं घेऊन जाऊयात, पण मग म्हटलं उगाच त्यांना वेगळं वाटायला नको.

घरी जाऊन मी अंघोळ करून तयार झालो, आणि रोजच्या पेक्षा थोडं लवकरच वहिनीच्या घरी गेलो. मी गेलो तेव्हा वहिनी स्वयंपाक करत होत्या, मग मी टीव्ही पाहत बसलो.

वहिनीकडून तर आज मला काही वेगळं जाणवलं नाही, म्हणून मी एकदा वहिनीला बोलायचं ठरवलं. वहिनीला बोलण्यासाठी मी स्वयंपाकघरात गेलो.

तर वहिनी माझ्याकडे पाहत म्हणाल्या, “थोडं थांबा भाऊजी, एकदा का स्वयंपाक झाला की मग पूर्ण रात्र आपलीच आहे.”

वहिनीच्या तोंडून हे सर्व असं मोकळ्या भाषेत ऐकून मला आता विश्वास पटला. मी लगेच जाऊन वहिनीला मागून मिठी मारली. वहिनीला भोगण्याचा विचार करताच माझं हत्यार ताठ होऊन पॅन्टमधून बाहेर येऊ पाहत होत.

वहिनीला मिठी मारताच वहिनी म्हणाल्या, “भाऊजी, तुमचा छोटू खूपच मोठा दिसतोय.”

एवढं बोलून वहिनी मला स्वयंपाकघरातून बाहेर ढकलू लागल्या. तर मी त्यांना अडवून म्हटलं, “मला एकदा तुमच्या पुच्चीची चव बघायची आहे, आणि ती पाहिल्याशिवाय मी बाहेर नाही जाणार.”

वहिनीला पण हेच हवं असेल, त्यांनी लगेच होकार दिला आणि आपल्या कामात लागल्या. मी मग त्यांच्या समोर येऊन साडीच्या आत घुसलो, आणि त्यांचा परकर मध्ये जाऊन पुच्चीवर हात फिरवला.

मी हात फिरवताच वहिनीचे पाय थरथरायला लागले. वहिनीने आज माझ्यासाठी त्यांची पुच्ची पूर्णतः साफ करून ठेवली होती.

लगेच मी त्यांच्या पुच्चीवर माझे तोंड ठेवून माझ्या जिभेने त्यांच्या पुच्चीमधील रस चाटु लागलो. वहिनीची पुच्ची चाटताना मी माझे दोन्ही हात त्यांच्या मागे नेऊन नितंबावर ठेवले, आणि हाताने वहिनीचे नितंब दाबू लागलो.

मी अधून-मधून वहिनीच्या पुच्चीला हलक्या दाताने चावायचो, तेव्हा त्यांच्या तोंडून कामुक आवाज निघायचे. दोनच मिनिटांत वहिनीने माझे डोके त्यांच्या पुच्चीवर दाबलं आणि आपला कामरस सोडला.

मी वहिनीच्या पुच्चीतून निघालेला कामरस पूर्णपणे चाटून साफ केला. वहिनीच्या पुच्चीत एक वेगळाच सुगंध होता, जो माझ्या नाकात अजून पण आहे.

वहिनीच्या पुच्चीतून कामरस निघताच त्यांनी मला दूर लोटण्यास सुरुवात केली, पण मी पूर्ण कामरस चाटून साफ केल्याशिवाय माझी पकड ढिली केलीच नाही.

मग नंतर मी उठून वहिनीला एक मिठी मारली, आणि गालावर एक चुंबन देऊन बाहेर निघून आलो. मी मग टीव्ही पाहत बसलो, आणि वहिनी स्वयंपाक बनवत होती.

तुम्हाला माझी ही कथा कशी वाटली, हे आम्हाला नक्की कळवा.

धन्यवाद.